Tenniselleboog
Een tenniselleboog is een veel voorkomend probleem. Mensen ervaren een belastingsgebonden pijn aan de buitenkant van de elleboog, vooral bij dingen grijpen. Meestal komen de klachten geleidelijk aan op.
Wat?
Door overbelasting, door genetische voorbeschiktheid, maar vaak ook zonder duidelijke oorzaak, treedt er slijtage en kwaliteitsverlies (ten onrechte vaak “ontsteking” genoemd) op ter hoogte van de peesaanhechting op de elleboog. Het gaat om de pezen aan de buitenkant van de elleboog, vooral de extensor carpi radialis brevis (ECRB).
Wie?
Dit kan bij iedereen optreden, maar meest typisch bij mensen tussen de 30 en 60 jaar, die omwille van beroep of hobby veel repetitieve bewegingen vanuit de elleboog en pols maken.
Klachten?
Pijn aan de buitenkant van de elleboog, vaak wat uitstralend richting de voorarm. De pijn treedt vooral op bij het opheffen van objecten met de handrug naar boven, bij krachtig grijpen met de pols gestrekt en bij strekken van de pols tegen weerstand. Er is pijn bij druk op en rond de laterale epicondyl, het beenderige uitsteeksel aan de buitenkant van de elleboog.
Onderzoeken?
Vaak worden een radiografie en een echo genomen om de diagnose met zekerheid te bevestigen en andere oorzaken van pijn uit te sluiten.
Wanneer behandelen?
In 80% van de gevallen gaan de klachten vanzelf weer weg, zonder dat er specifiek behandeld moet worden. Daarom wordt er meestal enkele maanden afgewacht, waarbij wordt aangeraden om uitlokkende factoren te vermijden, of bepaalde ergonomische aanpassingen te doen in de werksituatie.
Welke behandeling(en)?
- De basis van de behandeling bestaat uit oefentherapie, met (excentrisch) optrainen van de getroffen spieren en stretchen van de peesaanheching.
- Pijnstillers verlichten de pijn.
- Een tenniselleboog brace of bandje, zorgt ervoor dat er minder spanning op het zieke stukje pees komt, met pijnverlichting als gevolg.
- Cortisone infiltraties geven op de korte termijn pijnverlichting, maar hebben voor dit probleem een ongustig effect op de klachten op lange termijn. Dit wordt dan ook zo goed als niet meer gedaan.
- Een inspuiting met PRP (plaatjes rijk plasma) geeft bij veel hardnekkige tennisellebogen goede kans op beterschap. Nadeel is dat dit een behandeling is waarvoor geen terugbetaling bestaat.
- Als alles is geprobeerd en de klachten blijven hinderen, kan een operatie overwogen worden. Hierbij wordt het slechte peesweefsel verwijderd, waardoor de pees de kans krijgt om op de juiste manier te genezen. Dit kan via een kijkoperatie of via een kleine incisie.