Nervus ulnaris compressie

Wat?

Hierbij gaat het om een inklemming van een zenuw, de Nervus Ulnaris, in de goot achter de mediale epicondyl, aan de binnenzijde van de elleboog.

Wie?

Dit kan bij iedereen optreden, maar het komt vaker voor bij mensen met diabetes, mensen met artrose van de elleboog of mensen die een eerder trauma of een operatie hebben meegemaakt ter hoogte van de elleboog. 

Klachten?

Mensen klagen van tintelingen of gevoelsverlies in de pink en een deel van de ringvinger. Meestal is dit op- en afgaand, maar het kan ook continu zijn. De spieren in de hand kunnen zwakker worden en in volume afnemen, met minder kracht en controle als gevolg. De klachten treden vooral op met de elleboog gebogen, bijvoorbeeld wanneer men in deze houding slaapt. Dit komt omdat de zenuw in deze positie “de buitenbocht neemt” rond de mediale epicondyl, en zo meer onder spanning staat. 

‍

‍

‍

‍

‍

‍

‍

‍

‍

‍

‍

‍

‍

Onderzoeken?

Een EMG (Elektromyografie, zenuwgeleidingsonderzoek) kan de diagnose bevestigen.

Wanneer behandelen?

Indien de zenuwbeknelling te lang aanwezig is, kan de zenuw permanent schade oplopen, met blijvende gevoelsverlies of krachtsverlies als gevolg. Als er aantasting is naar de spieren toe, of als er permanent gevoelsverlies is, is een behandeling aangeraden. 

Welke behandeling?

Voorkomen dat de elleboog lange tijd gebogen is kan vaak veel beterschap geven. Zo kun je proberen om een tape aan de achterkant van de elleboog te kleven, die ’s nachts voorkomt dat de elleboog plooit. Als de klachten niet meer draaglijk zijn of als de klachten permanent lijken te worden, wordt er best een operatieve behandeling uitgevoerd. Dit komt er op neer, dat het de tunnel waar de zenuw doorheen loopt open wordt gemaakt, waardoor de zenuw weer haar ruimte heeft. In sommige gevallen is de zenuw instabiel, en luxeert ze uit haar goot. In dergelijke gevallen is het beter om de zenuw uit haar goot te halen en meer naar voren in de elleboog te verplaatsen. Een zogenaamde anterieure transpositie.