Duimbasisartrose

Wat?

Artrose van de duim (rhizarthrose) is het “wegslijten” van het kraakbeen aan de basis van de duim.

Wie?

De aandoening treft 8 keer vaker dames dan heren. Er bestaat een erfelijke voorbeschiktheid (moeder op dochter). Soms kan de oorzaak een oude breuk zijn.

Klachten?

De pijn doet zich voor onder 2 vormen. De mechanische plotse, schietende pijn bij grijpen en knijpen (fles opendraaien, broeksknoop dichtdoen, bord uit de kast pakken…) en daarnaast de inflammatoire (ontstekings-) pijn die eerder een zeurend, knagend karakter in rust heeft. Vaak is er ook krachtsverlies door pijn en verstijving van het gewricht.

Bij gevorderde vormen zien we vaak ook een duim die onder het vlak van de hand getrokken is met een duidelijke “bult” aan de basis.

Onderzoeken?

Meestal volstaat een gewone röntgenfoto om de diagnose en de ernst van de aandoening te evalueren.

Wanneer behandelen?

Behandeling is nooit noodzakelijk. Dit betekent dat de subjectieve klachten (pijn, functiebeperking) doorslaggevend zijn om enige behandeling toe te passen.

Behandelingsmogelijkheden?

Niet chirurgisch:
Door de pijnlijke beweging in het gewricht te beperken met een spalk kunnen de klachten gecontroleerd worden. Een infiltratie met een lokaal cortisone-preparaat kan nuttig zijn in beginstadia.

Chirurgisch:
Diverse technieken zijn mogelijk. Vaak wordt gebruik gemaakt van een duimprothese. Hierbij wordt het zieke gewricht vervangen door een kunstgewricht. Een andere techniek bestaat uit het verwijderen van het trapezium (handwortelbeen waar de duim op steunt) en een suspensie (ophanging) van de metacarpaal (middenhandsbeen van de duim).

Nazorg?

Na het plaatsen van een duimbasisprothese wordt een stabiliserende spalk aangelegd voor 3 weken.
Controle met een radiografie gebeurt op 1 week en 8 weken postoperatief.

Na het uitvoeren van een trapezectomie volgt 4 weken immobilisatie in een gips.

‍