Heupdysplasie bij volwassenen

De afwijking kan zich zowel ter hoogte van de heupkom als ter hoogte van de heupkop situeren.

De kom kan te ondiep zijn, slecht georiënteerd, te steil of zelfs misvormd zijn.

Ter hoogte van de heupkop manifesteert dysplasie zich door een te steile nek die dan meestal ook te veel naar voor gericht is. Daarenboven kan er een eventuele misvorming en afplatting van de kop aanwezig zijn.

Deze afwijkingen kunnen leiden tot een verhoogde contactdruk in het gewricht wat op termijn artrose in het gewricht kan veroorzaken Vele patiënten met heupdysplasie zullen echter functionele hinder en pijn krijgen alvorens er artrose ontstaat. Deze klachten zijn het gevolg van de abnormale biomechanica in het heupgewricht, de instabiliteit en eventuele secundaire impingement- en labrumpathologie.

Als er geen of nog slechts zeer beperkte artrosetekens aanwezig zijn op de radiografische opnamen en de klachten voldoende uitgesproken zijn, kan een reconstructieve chirurgie worden verricht waarbij het gewricht behouden wordt.

Meestal situeert de afwijking zich ter hoogte van de heupkom of acetabulum.

Op onze dienst orthopedie wordt hiervoor een Ganz periacetabulaire osteotomie (PAO) uitgevoerd.

Door deze ingreep kan een goede standcorrectie verkregen worden. De heupkom wordt losgemaakt in het bekken en in goede positie gefixeerd. Voordeel van deze osteotomie ten opzichte van de andere bekkeningrepen is dat de bekkenring intact en stabiel blijft. Afwijkingen ter hoogte van de femurkop of een eventuele labrumscheur kunnen zo nodig tegelijkertijd worden gecorrigeerd.

Zeldzaam is het nodig bijkomend of geïsoleerd een corrigerende osteotomie van de hals van het dijbeen uit te voeren.

Meer informatie vind je in het aparte gedeelte over heupdysplasie.